Ξεκιναω ενα νεο κυκλο οπου εμπνεομενος απο αρθρα συναδελφων θα αναλυω και θα εμβαθαινω σε διαφορα θεματα
Πρωτο ειναι για τις καταστροφικες βραδιες "ξεσηκωμενων νεων" που οφειλονται και που οδηγουνΗ αλογία υποστύλωμα της κομματοκρατίαςTου Xρηστου Γιανναρα
Συμπερασματική κρίση προσωπική, υποκείμενη σε έλεγχο επαλήθευσης ή διάψευσης: Ο εφιάλτης βίας και καταστροφής που έζησαν οι ελλαδικές μεγαλουπόλεις, μετά το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008, δεν μπορεί να θεωρηθεί συγκυριακός και απρόβλεπτος. Κυοφορήθηκε είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια, υπήρξαν σημάδια, με σχεδόν καθημερινή συχνότητα, της τερατογένεσης που προμηνυόταν. Στον εφιάλτη εκβάλλουν συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές τριών δεκαετιών.
Το γεγονος οτι η εξαρση αυτων των κινητοποιησεων εγινε επι ΝΔ, το 90-93 και απο 04 με σωρεια καταληψεων και ζενιθ τα προσφατα, επικουρουμενες ή υποκινουμενες απο δυναμεις της αριστερας μονο και μονο για δημιουργια συγχισης και μειωση του κηρους της κυβερνησης ασχετως του κοστους για την κοινωνια ειναι ενδεικτικο της αντιμετωπισης των κομουνιστων της ελλαδος οπου για να πετυχουν μικροκομματικα ωφελη θυσιαζουν τα παντα Πρώτη, η λεγόμενη πολιτική «εκδημοκρατισμού» της παιδείας. Ο «εκδημοκρατισμός» αποτέλεσε τη συνεπέστερη μάλλον έκφανση του τάχα και αριστερού λαϊκισμού, μαζί και των μηδενιστικών «προοδευτικών» ιδεολογημάτων «αποδόμησης». Ταυτίστηκε στην πράξη ο «εκδημοκρατισμός» με την αξιωματική αρχή ότι στα παιδιά «όλα επιτρέπονται». Το σχολειό δεν είναι στίβος άσκησης που ετοιμάζει τη νεολαία να αναλάβει, με την ενηλικίωσή της, τις ευθύνες του πολίτη, όχι. Το σχολειό παραμυθιάζει τον ανήλικο ότι έχει κιόλας όλες τις προνομίες, όλα τα δικαιώματα του πολίτη χωρίς την παραμικρή υποχρέωση αντιπροσφοράς, χωρίς προϋποθετικά εχέγγυα υπευθυνότητας.
Αυτο κατα συνεπεια περασε και στην κοινωνια οπου ολοι ειναι ερημη ευθυνων και ζητουν το κρατος να μερυμνα για τους ιδιους χωρις οι ιδιοι να αναλαμβανουν καμια πρωτοβουλια
Βεβαια αν παμε βαθυτερα η δημιουργια μαζας συμφερει την αναξια εξουσια να συνεχιζει τις οποιες ατασθαλιες
Εδω ευτυχως αναφερεται ο δολιος ρολος της αριστερας Η πολιτική «εκδημοκρατισμού» είκοσι εφτά χρόνια τώρα δεν διαμορφώνει πολίτες. Ετοιμάζει αντιστασιακούς σε μια φαντασιωδώς επερχόμενη χούντα. Η χούντα παραμονεύει παντού, κάθε αστυνομικός είναι χούντα, «μπάτσος, γουρούνι, δολοφόνος», χούντα είναι το συντεταγμένο κράτος, είναι κάθε τι δημόσιο: σχολικό ή πανεπιστημιακό κτίριο, τα δημόσια μέσα μεταφοράς, τα δωρεάν βιβλία, οι πινακίδες για την τροχαία κίνηση στους δρόμους, οι τοίχοι των σπιτιών που προσφέρονται για να «εκφράσουν» τα παιδιά την αντίστασή τους στην επαπειλούμενη καταπίεση.
Η γεννια του πολυτεχνειο πλουσιοι και σε θεσεις ευθυνης αρκετοι πλεων κουβαλαν ακομα τον κομπλεξισμο του φτωχου προλεταριου και εξακολουθουν να θεωρουν το κρατος εχθρο την ελλαδα εννοια αρνητικη και σκοπο εχουν την πληρη καταστροφη και ερημωση του τοπου ιδιαιτερως μετα την πτωση των σοβιετ εχουν μεινει μετεωροι σε μια ιδεολογια σαπια αλλα λογω ψευτοεγωισμου αρνουνται να δεχθουν το λαθος και τη ζημια που εκαμαν και να αυτοκτονησουν ή να βοηθησουν να επουλωσουν τις ζημιες που προκαλεσαν αλλα στρουθοκαμηλιζουν μιλωντας για επανασταση ταξικη παλη κακους πλουτοκρατες σαν να μην ξερουν οτι μιλουν εναντιον του ευατου τους με τα ιδια σαπια ιδεωδη προσπαθουν να διαπαιδαγωγησουν και τις επομενες γεννιες σαμπως και αμα πιστευουν και αλλοι στα δικα τους τα κανει λιγωτερα λαθεμενα ή΄αισχραΑπό την πρώτη τάξη του Δημοτικού η «προοδευτική» πολιτική ποτίζει τα παιδιά, είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια, με το αφιόνι της διεκδίκησης δικαιωμάτων τους. Τα μαθαίνει να συνδικαλίζονται, να απαιτούν αυτό που τους γυαλίζει με μεθόδους ωμού εκβιασμού: Με καταλήψεις των χώρων της σχολικής τους ζωής, δηώσεις, βανδαλισμούς, βάναυση συμπεριφορά απέναντι στον δάσκαλο και στον γονιό. Δεν ξέρουν τι θα πει σχολική «κοινότητα». Ξέρουν το «μαθητικό κίνημα», τη στράτευση στον γενιτσαρισμό των «κινητοποιήσεων». Δεν τους μίλησε ποτέ η πολιτεία για τη χαρά της ασκητικής που προϋποθέτει η μετοχή, η άμιλλα, το άθλημα των σχέσεων κοινωνίας. Δημοκρατία για τον μαθητόκοσμο στην Ελλάδα σημαίνει τον χαβαλέ της «αποχής», του αποκλεισμού κεντρικών δρόμων για να παραλύει η κυκλοφορία, σημαίνει να ηδονίζεσαι από τη μέθη ισχύος όταν μπορείς να βασανίζεις πολλούς.
αρα επιστρεφουμε στην μαζοκρατια και στην ηληθιοκρατια οπου οι ηθυνοντες ειναι ειτε υπερ της περαιτερω αποβλακωσης του κοσμου ειτε δειλοι και παθητικοι με συνεπεια το ολο γεγονος να διογκονεται
πλουσιοπαιδα ντυμενα πανακριβα με εξοπλισμο χιλιαδων ευρω καινε και σπανε γιατι ξερουν οτι στο τελος της ημερας θα πεσει τηλεφωνο ανωθεν και θα τα βγαλει απο το κρατητηριο τηλεφωνο απο αυτον βεβαια που μισουν τον πλουσιο καπιταλιστη φασιστα πατερα τους αλλα επειδη η ασυδωσια οδηγει και στην αναδρεια δεν εχουν το σθενος να αναλαβουν την ευθυνη των πραξεων τους και να φθασουν μεχρι τερμα επιπλεων οι πιο πολλοι ειναι ειτε παθητικοι ειτε κιναιδοι
η αποχη απο τα μαθηματα που οι προοδευτικοι καταφεραν να εξευτελισουν την αξια τους καταργοντας αξιολογηση καθηγητων διαυρωνοντας το συστημα των εξετασεων ωστε να μπορει η καθε πορνη να διοριστει δασκαλα δεν φανταζει πλεων κατι κακο αφου η δουλεια γινεται στο φροντηστηριο και οι ωρες του σχολειου ειναι αχρηστες απο καθε αποψη επιστημονικη ηθικη παιδαγωγικη «Ολα επιτρέπονται». Στα εννέα χρόνια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όλοι οι μαθητές είναι αυτονόητο να προάγονται, κανένας δεν επαναλαμβάνει μια τάξη. Ο θεσμός των μετεξεταστέων, της βαθμολογίας, της γραπτής δοκιμασίας είναι γραφικές τυπικότητες, τα παιδιά μαθαίνουν να τις περιφρονούν. Φτάνουν στο γυμνάσιο ή το τελειώνουν και πολλοί μαθητές δεν ξέρουν τις στοιχειώδεις αριθμητικές πράξεις ή και να ορθογραφήσουν το όνομά τους. Φτάνουν στο πανεπιστήμιο και αν τους δώσεις τέσσερις λέξεις να τις συντάξουν σε λογική πρόταση, είναι για τους περισσότερους αδύνατο. Οι εξεταστές του ΑΣΕΠ μπορούν να βεβαιώσουν ποια ποσοστά εμφανίζει ο λειτουργικός αναλφαβητισμός που διεκδικεί θέσεις εργασίας στην Ελλάδα σήμερα.
η ισοτητα σε ολη της το μεγαλειο ειναι ρατσισμος ο ηλιθιος και ο τεμπελης ο καθυστερημενος και ο αδιαφορος να μην προαχθει και να μην εχει ισοποσο τιτλο σπουδων με καποιον που ειναι το αντιθετο με καποιον που αξιζει
η εβραικη νοοτροπια την μαζοποιησης εχει εδραιωθει και θεωρειται απαραδεκτο καποιος να κρινεται και να αξιολογειται να λαμβανει λιγωτερα απο τον ικανο
το γεννετικο υλικο υποβαθμιζεται συνεχως καθοτι ο ηλιθιος επειδη δεν εχει συναισθηση των ευθυνων και λογω ενος υπερμετρου εγωισμου τεινει να τεκνοποιει παραπανω αρα επιτυγχανεται σταδιακα η παρακμη της λευκης φυληςΓια λόγους «εκδημοκρατισμού» κατάργησε ο «προοδευτικός» λαϊκισμός τη στοιχειωδέστερη από τις παιδαγωγικές αρχές δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου: την ομοιόμορφη ενδυμασία των μαθητών. Χλεύασαν και συκοφάντησαν οι «προοδευτικοί» την υπεράσπιση της αταξικής εμφάνισης στο σχολικό περιβάλλον, επέβαλαν τις ταξικές ενδυματολογικές διακρίσεις σαν παντιέρα «απελευθέρωσης» των παιδιών. Και η «απελευθέρωση» μεταφράστηκε αμέσως σε σκληρό ανταγωνισμό επίδειξης «σινιέ» ρουχισμού και υπόδησης, έξαλλων κομμώσεων, πληθωρικού μακιγιάζ των κοριτσιών από τα δώδεκά τους χρόνια, «πανκ» αμφιέσεων και χτενισμάτων των αγοριών, άφθονων χαλκάδων σε αυτιά, μύτες και χείλη – όλα αυτά μέσα στο σχολείο.
ο καπιταλισμος εχει αναγκη την δημιουργια νεων ομαδων αγοραστων
η απλη μαθησιακη εμφανιση με ποδια δεν ταιριαζει στην εννοια της αγορας
πρεπει ο μαθητης να δαπανα χρηματα πρεπει ο πατερας του να δανειζεται για να ανταπεξελθει στις αυξημενες αναγκες και ολοι ειναι δεμενοι χειροποδαρα σε μια σαπια νοοτροπια επιδειξης
Από ένα τέτοιο περιβάλλον εκπαίδευσης ώς την κουκουλοφορία η απόσταση είναι ελάχιστη. Το ίδιο και από την «κατάληψη», τον αποκλεισμό της εισόδου των δασκάλων στο σχολειό, το κάψιμο θρανίων στην αυλή, ώς τον θρυμματισμό βιτρίνας, τον εμπρησμό καταστημάτων. Ελάχιστη, μηδαμινή απόσταση από το να λιθοβολούν δεκάχρονα αστυνομικούς και αστυνομικά τμήματα («Καθημερινή» 11/12/08) ώς την προμελετημένη, μεθοδική επιδίωξη να δολοφονήσεις τον «μπάτσο» με λοστό ή τσεκούρι, να τον κάψεις ζωντανό με μολότοφ. Και όλοι γύρω να ερμηνεύουν την «εκτόνωση» ή τον χαβαλέ σου σαν «αμφισβήτηση» και «διαμαρτυρία» για την ανεργία που σε περιμένει ή για το μάταιο της ανάπηρης σπουδής σου. Ωσάν να υπάρχει σκολιαρόπαιδο σήμερα που να διαβάζει εφημερίδα και πολιτικές αναλύσεις, να ξέρει να προβληματιστεί για το μέλλον του.
βεβαια αν υπηρχε τιμωρια ολα θα λυνονταν οποτε αυτη η χαλαρωση λαμβανει εντολες ανωθεν οι οποιοι λαμβανουν απο πιο ανωθεν
συνδιασμος φοβου ελειψης γνωσης αποπροσανατολισμουΗ δεύτερη πολιτική πρακτική που εκβάλλει στον εφιάλτη της ανεξέλεγκτης βίας και κακουργίας είναι η σκανδαλωδέστατη οικονομική πριμοδότηση (από όλες τις κυβερνήσεις) και η κυριαρχική τηλεοπτική προβολή του κρετινικού «φιλαθλητισμού». Ξέρουν οι μαφιόζοι πραιτωριανοί της κομματοκρατίας ότι στην εξουσία φτάνει το κόμμα που θα υφαρπάσει την ψήφο της παραιτημένης από τη σκέψη και την κρίση μάζας, την ψήφο των μικρονοϊκών που ξέρουν να είναι μόνο οπαδοί, ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις άλογης μονοτροπίας.
μετα τους αναρχικους οι χουλιγκανς το δευτερο στηριγμα μιας αναξιας εξουσιας που στηριζεται στην ηλιθιοτητα
η κομματοποιηση των παντων οδηγει σε μια στειρα θεωρηση των πραγματων ή αυτο ή το αλλο
εγκλοβισμενοι σε αδιεξοδα χωρις να εχουν την κριτικη υποδομη και την οξυνοια να ξεφυγουν και να πουν "και τα δυο ειναι λαθος θελω κατι νεο"
ο οπαδος θελει κυριως να χασει ο αντιπαλος και δευτερευοντως να κερδισει ο ιδιος το να πεθανει η κατσικα του γειτονα η μιζερια της τουρκοκρατιας παραμενει αμειωτη ως συλλογικη συνειδηση του λαου και οδηγει σε ενα αισθημα απαξιωσης μια ζηλεια να κατατρωει τα σωθικα και ενα συντηριτισμο φοβο και μισος προς καθε τι αγνωστο νεο και διαφορετικοΑυτόν τον ανθρωπολογικό τύπο τον παράγουν μαζικά τα γήπεδα. Αν ακούσει κανείς, έστω για λίγη ώρα, κάποιον από τους αποκλειστικά «φιλαθλητικούς» ραδιοφωνικούς σταθμούς, θα καταλάβει ότι οι λέξεις «ψυχοπαθολογία» και «κρετινισμός» είναι μόνο πραγματιστική διάγνωση. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει πολύ σημαντικός λόγος για να παρέχουν οι κυβερνήσεις πακτωλούς χρημάτων προκειμένου να συντηρείται και να προάγεται αυτή η συλλογική αλογία. Υπερπολυτελή γήπεδα, που κάθε τόσο οι αμβλύνοες τα καταστρέφουν με μανία και τα κατακαίνε, διμοιρίες ειδικών αστυνομικών δυνάμεων σε κάθε γήπεδο, τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι ώς και στο έσχατο επαρχιακό «ντέρμπι» κλωτσοπατινάδας, χώρια οι επιχορηγήσεις στις βαθύπλουτες εταιρείες φιλαθλητικής εμπορίας, η απόσβεση των χρεών τους.
οταν υπαρχει αναγκη δια μαγειας χρηματα βρισκονται και μαλιστα σημαντικα ποσα η μαζοποιηση ο αποπροσανατολισμος βρισκει επιτομη τον παθητικο αθλητισμο του φιλαθλου και του σχολιαστηΤα γήπεδα είναι τα εκτροφεία του παρανοϊκού φανατισμού και της βίας, οι δεξαμενές απ’ όπου τα κόμματα αντλούν το απαραίτητο για τις δικές τους «κινητοποιήσεις» ανθρώπινο υλικό. Μαζί με τον ρόλο προαγωγού στην εξηλιθίωση του τζόγου, τα γήπεδα σιγοντάρουν τον «εκδημοκρατισμό» της παιδείας, προκειμένου η κομματοκρατία να εδραιώνεται σε υποστυλώματα αλογίας, ανομίας, κάποτε και αθώου αίματος.
αθωος δεν ειναι κανεις ολοι εχουμε μεριδιο ευθυνης και για τον ευατο μας και για τα κοινα
οτι γινεται ειναι αποτελεσμα καποιων πραξεων του συνολου του πληθησμου
η αορατη χουντα ειναι η πιο αποτελεσματικη και οι παραλογοι πολιτες οι πιο καταλληλοι υπηκοοι
αλλωστε τα κομματα δεν εγιναν για την προασπιση των εθνικων συμφεροτων αλλα για ικανοποιση προσωπικων και των χορηγων
μελετημενα πραματα
βλακεια βια μιζερια αηδια
