ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ - ΜΕ ΚΑΥΛΩΝΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ
Το παρακατω υμνο μου τον εστειλε η στηλιτισα μοναχη σουλπικια (θα ενημερωθειτε περαιτερω) και σας τον προσφερω ενεκα των ημερων
ΜΕ ΚΑΥΛΩΝΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ
(προσευχή του τραβεστί ιερομόναχου Ευλάμπιου – Μπούλα της μόνη Ξεσφιγμένου του αγίου όρους)
Πιστεύουμε όλοι στο χριστό
Κώλο στήνουμε γι’αυτό
Τον μικρόψωλο χριστό
Τον καλό τον άγιο
Έλα Χριστέ και παναγία
Γάμησε μου τα παιδία
Πάρτα μαζί σου και νεκρά
Μακριά απ’τον σατανά
Διπλά μου έχω το χριστό
Καθόλου δεν ανησυχώ
Όταν έχω καύλες τον γαμώ
Αυτομαστιγώνομαι και γελώ
Ο παράδεισος είναι κοντά
Ας έρθει ο θάνατος γοργά
Να βρεθούμε όλοι μαζί
Μες του χριστού την αγκαλιά
Ακούω φωνές αγγέλων γλυκές
Απ’τον ουρανό στάζουν χυσιες
Κρίνα βάζω στον πρωκτό μου
Το μικρό ιερό ναό μου
Όλες μου τις αμαρτίες σβήνω
Για το χριστό πλέων μόνο χύνω
Αχ γλυκιέ μου εσύ θεέ
Τον παίζω μες τον καμπινέ
Όταν σε βλέπω στο σταυρό
Πίσω από το σκαλιστό ιερό
Ημίγυμνο καυλωτικό
Μου’ρχέται να ανέβω απάνω
Και όλα θεέμ’ να στα κάνω
Προσεύχομαι μόνο σε σένα
Και στην παναγία παρθένα
Να με έχετε πάντοτε καλά
Να γαμιέμαι χριστιανικά
Ορθόδοξα όχι αιρετικά.
Ετικέτες antichristian, antigay, art, ibol, poem, sarkolatri, satanism
posted by ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΧΡΥΣΑΥΓΟΣ at 8/14/2007 04:47:00 μ.μ.
5 Comments:
axaxaxax pw re megale ta espase! gamwpousta xriste sapie EKEI RE STIS PSOLES NA GOUSTAREIS
ευχαριστω
χαιρομαι που προαγω και προωθω το αντιχριστιανικο μενος
ευχομαι να μεταδωσετε αυτα και στην παρεα σας
Πιστεύω εις έναν φραπέ,
αφρώδη, παγοκράτορα,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής,
εις στομάχους πάντων ερριμένον.
Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν,
του καφέ συνοδό, και λιπογενές
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο.
Milk εκ βοδώς,
αφρόν αληθινόν, εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα, ού γεννηθέντα,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιξε.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέραν εργασίαν
φυτροθέντα εν καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ άρρενος εργάτου
και αγοράσθη εξ εταιρείας
και εσυσκευάσθηκε.
Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός μικρής σακουλίτσας
ή κουτιού ή βαζακίου
Και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας
κατά τας πρωινάς.
Και εισέπεσε εντός ποτηριού
και ζαχαρώθηκε εκ κουταλιάς του γλυκού.
Και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος.
Και εις το ρεύμα το πάγιον,
το χρήσιμον, το μιξεροκινόν,
το εκ της δεής επαραγόμενον
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζώμενο,
ωστε παρασκευαζώμενο,
παγακίων και υδάτων ψυχρών.
Εις μίαν, καφετερίαν, ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν.
Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπολ.
Προσδοκώ τασάκι καθαρόν.
Και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.
Αμήν
(εκ ιστολογίου gingerbeeranddrybread.blogspot.com )
...επίσης, νέο μου ιστολόγιο εβρίσκεται εις την axedesfa.blogspot.com
Α) ωραιος ο υμνος και γεματος νοηματα υψηλα που τοσο εχει αναγκη η νεολαια σημερις
διαφωνω μονο σ'ενα κομματι που λεει: "ωστε χουζουριου ελθη το τελος"
για τρεις λογους
1 εμενα δε πιανει ο καφες και κοιμαμαι σα πουλακι και ας εχω πιει φραπε 4 το πρωι
2 δεν ειμαι εθισμενος για να πινω καφε μολις ξυπνησα αλλιως δεν λειτουργω και
3 μου αρεσει το γλυκο χουζουριγκο και κοιμαμαι 12 ωρες την μερα
επισης τον καλυτερο φραπε παγκοσμιως εχει η καφετερια αμαντα στην ηλιουπολη στην πλατεια στα εβερεστ καντε δεξια ειναι πισω απο κατι δεντρα (παρτε με μπειλις και θα με θυμηθειτε)
Β) μπηκα και στο μπλογκ σου και σου αφησα και δωρο
Δημοσίευση σχολίου
<< Home