21 Απριλιου 2006 εχουμε χουντα..

Η επανασταση των συνταγματαρχων ηταν μια προσπαθεια (η δευτερη κατα σειρα μετα των αντισυμμοριακο αγωνα 1945-49) εναντιον του κομμουνισμου. Μια προσπαθεια που λογω της περιορισμενης ιδεολογικης βασης της ταυτησης με τον εξισου εβραιογενη χριστιανισμο και σε μια ανευ λογω εκδικητικης διωξης χωρις ομως και φυσικης εξοντωσης-εκκαθαρισης ειχε σαν αποτελεσμα οχι μονο την πτωση του πραξικοπηματος αλλα και την αντιεκδικητικη μανια των κομμουνιστων (αναλογη με αυτη των εβραιων μετα την ηττα του ναζισμου). Παραλληλα οι αριστεροι-ομοφυλλοφυλοι-προοδευτικοι-κολτιουριαρηδες πηραν τα ινια των ΜΜΕ (με την βοηθεια της πασοκικης λαιλαπας) και εχουμε φθασει σε ενα σημειο οπου το ΚΚΕ να θεωρειται προπυργιο της δημοκρατιας, προοδου και προοδευτισμου. Παραλληλα καθε αντιθετη γνωμη διωκειται, η γνωση φυμωνεται και προσαρμοζεται (οπως επι σταλιν) και ολοι οδηγουνται στην ομοφυλλοφιλια, ηλιθιοτητα, παραλογισμο και συψη. Η εκκλησια συμφωνει με ολα αυτα λαμβανει το μεριδιο της και σιωπει, δημοσιογραφοι πνευματικος κοσμος και πολιτικοι οντας οι περισσοτεροι κιναιδοι και βλακες συντηρουν το παραλογο οικοδομημα.
Βεβαια το γεγονος παραμενει πως καποιοι καναν την αρχη δειδαν τον κινδυνο που αποτελει ο κομουνισμος και ξεσηκωθηκαν εναντιον του. Εκαναν λαθη τα οποια Εγω δεν θα επαναλαβω και τοτε θα επελθει η τελικη ΝΙΚΗ